Jeśli nie będziesz ostrożny, twój niepokój może sprawić, że pozbawisz swoje dziecko siły psychicznej, której potrzebuje, aby stać się najlepszą wersją siebie.
Amy Morin w swojej książce „13 rzeczy, których psychicznie silni rodzice nie robią” mówi o niezdrowych zachowaniach rodzicielskich, które okradają dzieci z siły psychicznej. Zastanawia się skąd pochodzą te niezdrowe nawyki? I odpowiada, że często wynikają one ze strachu.
Lęk o dzieci w naturalny sposób zmusza cię do zminimalizowania dyskomfortu. Ale jeśli nie będziesz ostrożny, twoje wysiłki na rzecz zmniejszenia stresu mogą mieć poważne konsekwencje dla twoich dzieci.
Istnieją trzy obawy rodziców, powodujące takie zachowania rodziców, które uniemożliwiają dzieciom rozwijanie umiejętności mentalnych, potrzebnych do rozwoju w wieku dorosłym:
1. Strach, że nie jesteś wystarczająco dobry jako rodzic.
Rodzicielstwo stało się dość konkurencyjne w erze cyfrowej. Media społecznościowe stały się oknem, które pozwala zobaczyć, jak wspaniali są inni rodzice, co często podsyca nasz strach, że może nie jesteśmy dość dobrymi rodzicami.
Strach, że w jakiś sposób nie dajemy naszym dzieciom wystarczająco dużo, może prowadzić do wielu złych nawyków. Kiedy doświadczasz niepotrzebnego poczucia winy, możesz ulec pokusie, aby kupić dzieciom więcej, niż potrzebują, lub zmienić zdanie już po tym, jak powiesz „nie”.
Strach przed tym, że nie jesteś wystarczająco dobry, może również doprowadzić do oddania naszym dzieciom władzy nad nami. Podczas ery „Ojciec wie najlepiej” mieliśmy hierarchię, która była trudna i dołująca dla większości dzieci. Ale rodzice byli wyraźnie odpowiedzialni.
Teraz odwróciliśmy to w drugą stronę i czasami dzieciom wolno rządzić nami. Niestety otrzymanie równego prawa głosu w sprawach dorosłych lub większa swoboda, z którą często nie mogą sobie poradzić, jest niekorzystne dla ich rozwoju.
2. Strach, że twoje dziecko nie jest wystarczająco dobre.
Podczas gdy większość rodziców zamierza wychować zdrowe, kompetentne dziecko, które jest gotowe na wejście w świat dorosłych, większość z nas obawia się jednocześnie, że nasze dziecko nie jest gotowe, żeby poradzić sobie z wyzwaniami.
Obawa, że nasze dziecko nie jest wystarczająco dobre, może doprowadzić cię do przekonania, że jest kruche i nie poradzi sobie w tym świecie, czego konsekwencją będzie twoja nadopiekuńczość i usilne staranie chronienia go przed przeciwnościami losu. A to nie może się dobrze skończyć dla dziecka.
Osłanianie dzieci przed bólem jest niewłaściwym komunikatem. Uczy dzieci wierzyć, że nie potrafią poradzić sobie z problemami i rosną, wierząc, że potrzebują ciebie, abyś walczył o nie. Dzieci muszą mieć okazję, aby ćwiczyć radzenie sobie z rzeczywistymi problemami i wyzwaniami, aby mogły stanąć na własnych nogach w późniejszym życiu.
Strach przed tym, że Twoje dziecko nie jest wystarczająco dobre, może doprowadzić Cię do innego ekstremum – będziesz oczekiwał, że Twoje dziecko będzie idealne. Bez względu na to, czy wywierasz presję na dzieci, aby były najlepszymi sportowcami i uczonymi, czy też nieustannie naciskasz je, by działały bez zarzutu, perfekcjonizm ma swoją cenę.
Wysokie oczekiwania są zdrowe. Ale oczekiwanie, że twoje dzieci będą idealne, naraża je na skrajny stres. Większość dzieci ostatecznie rezygnuje z próby, kiedy wie, że poprzeczka została ustawiony zbyt wysoko.
3. Strach, że inni nie będą postrzegać twojego dziecka jako wystarczająco dobrego.
Wreszcie istnieje obawa, że inni ludzie nie uznają twojego dziecka za wystarczająco dobre. Niezależnie od tego, czy uważasz, że trener, nauczyciel lub przyszły szef może nie rozpoznać zdolności twojego dziecka, twój strach może doprowadzić do przyzwolenia na mentalność ofiary.
Zamiast akceptować, że twoje dziecko nie dołączyło do zespołu, ponieważ nie było tak dobre, jak inni, możesz ulec pokusie, by powiedzieć: „Trener wybiera tylko bogate dzieci”.
Lub, jeśli twoje dziecko nie przechodzi do następnej klasy, łatwiej jest obwiniać nieuczciwą politykę nauczyciela, niż przyznać, że twoje dziecko sobie nie radzi.
Obawa, że inni nie rozpoznają wartości dziecka, może również spowodować, że stracisz z oczu swoje wartości. Zamiast uczyć dzieci uczciwości, dobroci i moralności, stracisz energię na przechwalanie się najnowszymi osiągnięciami dziecka w mediach społecznościowych.
Łatwo jest też skupiać się na ostatecznych wynikach – chwaląc dziecko za uzyskanie dobrej oceny, bez zachęcania go do ciężkiej nauki. To może wyjaśniać, dlaczego według najnowszych badań OBOP 43 procent nastolatków oszukuje na testach – uważają, że ich rodzice cenią sobie dobre oceny ponad uczciwość.
Jak wychować silnie mentalnie dzieci?
Współczesny świat jest momentami niebezpieczny. Twoi rodzice nigdy nie musieli się martwić o takie rzeczy jak internetowi hejterzy. I nie byli bombardowani wiadomościami o najgorszych scenariuszach, takich jak np. utonięcie na sucho. Nie możesz pozwolić, by strach dyktował jak masz wybierać – w końcu ograniczysz swoje dzieci w sposób, którego nie chcesz.
Wychowywanie silnego psychicznie dziecka wymaga od ciebie stawienia czoła tym wszystkim obawom. Pozwól dziecku popełniać błędy. Pozwól im czasami upaść. I pozwól im samodzielnie stawić czoła wyzwaniom – nawet jeśli mogą ponieść porażkę.
Skup się na dawaniu „wędki zamiast ryby”. Jeśli dasz swoim dzieciom umiejętności, których potrzebują, będą one potrzebować mniejszej pomocy od ciebie, gdy dorosną.